بررسی تأثیر تکنیک آموزش در گروه های کوچک بر میزان آگاهی و سواد بهداشتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: با عنایت به این که یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در بستری شدن مجدد این بیماران، ابتلا به عوارض بیماری به دلیل کمبود آگاهی است، مطالعه حاضر با هدف سنجش تأثیر تکنیک آموزش در گروه های کوچک بر آگاهی و سواد بهداشتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد. روش: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده حاضر برروی 150 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 93-92 انجام گرفت. پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه کتبی افراد مورد مطالعه با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند، قبل از مطالعه پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه محقق ساخته سنجش میزان آگاهی و فرم خلاصه شده سواد بهداشتی تکمیل شد، در گروه مداخله برنامه آموزشی به صورت 6 جلسه 90-60 دقیقه ای ماهانه بحث در گروه های کوچک به انجام شد و کتابچه راهنمای خودمراقبتی به بیماران داده شد اما اقدامات روتین درمانی در گروه کنترل انجام شد. بعد از 6 ماه پرسشنامه ها توسط دو گروه تکمیل گردید و داده ها با آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مانند تی زوج و مستقل و آنالیز کوواریانس با کمک نرم افزار spss v.11.5 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: متغیرهای دموگرافیک در دو گروه قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشت. میانگین و انحراف معیار نمره آگاهی و سواد بهداشتی قبل و پس از مداخله در گروه کنترل به ترتیب 87/0±78/1 و 83/0±77/1 و در گروه مداخله به ترتیب 68/0±48/2 و 72/0±53/2 به دست آمد، نتایج تفاوت معناداری را در نمرات میزان آگاهی و سواد بهداشتی بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (01/0=p). نتیجه گیری: استفاده از آموزش با تکنیک گروه های کوچک در برنامه های مراقبتی و آموزشی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی توسط مراکز درمانی و توانبخشی پیشنهاد می شود.